In mijn werkruimte...

In dit huis heb ik een eigen werkkamer. Ik ben daar hartstikke blij mee en ben er vaak!

Op de vensterbank een kleine verzameling natuurschatten. Stenen met een gat, een vlindertje, veren van de bonte specht, een schedeltje van een vogel, mooie gevormde takken, een klein nestje van een wesp, de harde schild van een enorme kever. Ik word blij van die vondsten. Mijn lades liggen vol veren van buizerds, uilen, kraaien en natuurlijk van Koezie!

De kast die ik van mijn ouders erfde en jarenlang stond opgeslagen, paste maar net onder het plafond. Maar nog altijd heb ik te weinig ruimte ,-)

Onze eettafel doet nu dienst als mijn werktafel. Het is hartstikke fijn om niet steeds alles te hoeven opruimen omdat je plaats moet maken voor de maaltijd, maar alles kan laten liggen. De tafel zoals hij er nu uitziet. Meestal als ik in aan een project bezig ben is het er 'ontploft'. Zoals ook vandaag...

En dit is Kellie. Laat mij geen seconde alleen. Ligt het liefst een halve meter bij mijn voeten vandaan. Nee, daar vraag ik niet om, is echt niet mijn behoefte. Maar ik krijg het niet aan haar verstand. "Je hebt zelf een mand, toe op je plek"! Pffff. Ik heb het opgegeven. Moet echt oppassen dat ik niet doorlopend over haar struikel. .